تاریخچه تغییر نام پرشیا یا پارس به ایران
روز اول فروردین ۱۳۱۴ شمسی طبق بخشنامه وزارت امور خارجه نام پارس یا پرشیا، رسما به ایران تغییر یافت. پیشتر نام ایران در مجامع بینالمللی به عنوان پرشیا یا پارس خوانده میشد و هنوز در برخی از کتب قدیمی خارجی میتوان چنین نامی را در مورد ایران یافت. در این روز همچنین تاریخ رسمی کشور طبق ماههای شمسی تنظیم شد و به کار بردن ماههای هجری قمری ممنوع گردید.
احسان یارشاطر، سرویراستار دانشنامه ایرانیکا در این باره میگوید: «هم کلمه پرشیا یا پارس، به فارسی و هم کلمه ایران قدیمترین ماخذش در کتیبههای داریوش است. داریوش در کتیبهاش میگوید من پارسی هستم و آریایی. ولی خود کلمه پارس در کتیبه قدیمتر آشوری به صورت پارسوا دیده میشود که تقریبا یک قرن یا کمی بیشتر قدیمیتر است. ولی هر دوی اینها در ایران هخامنشی به کار میرفته و بیشتر از آنکه اسم مملکت باشد، اسم قوم بوده.
داریوش میگوید من یک پارسی هستم و ایرانیام. این کلمه ایران در تمام دورههای بعدی رواج داشته. البته ما از دوره اشکانی که آثار کتبی کم است، اطلاع درستی نداریم. ولی در دوره ساسانیان به تمام سرزمین ایران میگفتند ایرانشهر. شهر معنی قدیمیاش یعنی مثلا به انگلیسی kingdom یعنی شهریاری و سرزمینی که وسعت داشته باشد و پادشاهی داشته باشد.
ایرانشهر که بعدها هم به کار میرفته به معنی ایران زمین بوده و البته ایران هم به کار میرفته. در زبان اوستایی هم گفته میشود که ایرانیها یعنی مردم اوستایی، آنها اسمی از ایرانیها آن طور که ما میگوییم نام نمیبرند، ولی قوم اوستایی در یک جایی ساکن بودند به اسم «آیره وئه یو» که آن قسمت اولش آیرو همان قسمت اول ایران است و این اسم در اسم ایرج باقی مانده، اولش آیرج همان جزئی است که در کلمه ایران دیده میشود. بنابراین کلمه پرشیا و ایران هر دو قدیمی است و قدیمترین سند و ماخذی که از هر دویش در ایران وجود دارد همان کتیبههای داریوش هخامنشی است و پارسوا در کتیبههای آشوری هم دیده میشود.
بعد از اسلام هم این اسم وجود داشته. گو اینکه مملکت دیگر به آن صورت وجود نداشته بلکه تا دویست سالی جزو متصرفات عربها بود و حاکمهای عربی داشته تا اینکه به تدریج در ایران امرای محلی پیدا شدند. اول طاهریان ولی مهمتر سامانیها و صفاریها که اینها ایرانیالاصل بودند و به خصوص صفاریها و سامانیها موجب ترویج زبان فارسی و نوشته شدن آثاری به زبان فارسی و سروده شدن اشعاری به زبان فارسی شدند که بعدا هم ادامه پیدا کرد و قوت گرفت.
در مورد ایران که آیا ایران گفته شود یا پرشیا، این یک اشتباهی بود که در دوره رضاشاه پیش آمد و دولت ایران از کشورهای خارجی خواست که کشور را ایران بخوانند چون در زبان فارسی، ما کشور ایران میگوییم. این اصولا ممکن بود عیبی نداشته باشد. فقط یک عیب بزرگ دارد و آن اینست که کلمه پرس در فرانسه یا پرشیا در انگلیسی یا Persian، پرزین در آلمانی یک تداعیهای مطلوبی دارد. شما وقتی در انگلیسی میگویید پرشیا عباراتی از قبیل Persian poetry، Persian Art، Persian empire و حتی Persian cat را به ذهن میآورد که همه غیر از Persian cat حکایت از یک جنبههایی از فرهنگ و تاریخ ایران میکند و همه تداعیهای مطلوبی است. حال آنکه ایران در نظر اروپاییها بعد از ملی شدن نفت در زمان دکتر مصدق که انگلیسیها نمیپسندیدند، و بعد از انقلاب ایران که آمریکاییها و اروپایی هیچ کدام نمیپسندند، یک قدری زنندگی پیدا کرده ولی البته این هم ممکن است موقت باشد و از بین برود. ( لوگوی اسم )
ولی به نظر من اشتباه بود که ما کلمه پرشیا و پرس را تغییر دهیم برای اینکه با تغییرش آن تداعیهای مفید و مطلوب از بین رفت. دولتها چقدر خرج تبلیغات میکنند. ما با دست خودمان کاری که با تبلیغات و خرج صدها میلیارد دلار نمیشد انجام داد، از بین بردیم. ولی دیگر حالا شده و ایران این قدر اسمش در روزنامهها به دلایل مختلف آمده و در کتابها و آثار دیگر که دیگر حالا برگرداندنش به پرس و پرشیا یک قدری دشوار است. ما خودمان در دانشنامه ایرانیکا چون مدتها فقط پرشیا به کار میبردیم برای اسم مملکت ایران، ولی از چندین سال به این طرف دیدیم که باید یک قدری هم تابع تاریخ و تابع جریان مرسوم بود. اینست که الان فرق نمیکند که کسی پرشیا بنویسد در اشاره به کشور ایران یا ایران بنویسد.» ( لوگوی اسم )
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.