رفتن به محتوا
سام سرویس
کد خبر 150912

گزارش اکونومیست از فعالیت های تازه ثروتمندترین افراد جهان

میلیاردرها به دنبال پول درآوردن از جاهای عجیب

ساعت ۲۴-یک میلیاردر روسی که ثروتش را از کسب و کارهای اینترنتی به دست آورده است می خواهد به یکی از بزرگترین پرسش های موجود در جهان پاسخ بدهد:«آیا ما در کیهان تنها هستیم؟» او به تازگی پروژه ای را شروع کرده که قرار است به این پرسش پاسخ بدهد. در این پروژه، او از ۲ تا از بزرگترین رادیو تلسکوپ های جهان در این پروژه استفاده می کند.

ایلان ماسک
به گزارش ساعت ۲۴، در همین ماه اخیر او از طرح های تازه ای هم پرده برداشته است. طرح تازه او این است که لشگری از سفینه های فضایی کوچک را که به وسیله اشعه های لیزر تأمین انرژی می کنند و به انواع و اقسام سنسورها مجهز اند، به سمت ستاره «آلفا قنطورس» در فاصله ۴۰ تریلیون کیلومتری زمین بفرستد.

سر ریچارد برنسون، رییس گروه ویرژین و الون ماسک، کارآفرینی که شرکت اتوموبیل سازی تسلا را می گرداند، هر دو بر روی فعالیت های مربوط به فضا سرمایه گذاری کرده اند که به ترتیب، Virgin Galactic و SpaceX نام دارند. برنسون قصد دارد سفرهای توریستی به فضا را به یک صنعت تبدیل کند و ماسک هم می گوید:«هدف نهایی من این است که انسان ها بتوانند در فضا زندگی کنند.»

زمانی بود که مسابقه فضایی، میان اردوگاه های کمونیسم و کاپیتالیسم در جریان بود اما این مسابقه حالا میان چند شخص کاپیتالیست در جریان است.

به گزارش ساعت ۲۴، فضا تنها جبهه ای نیست که میلیاردرهای جهان قصد گشایش آن را دارند. سرگئی برین، یکی از بنیان گذاران شرکت گوگل، امیدوار است بتواند در زمینه تولید گوشت از سلول های بنیادی سرمایه گذاری کند. آقای ماسک، رییس تسلا، امیدوار است بتواند خطوط راه آهن را «از نو اختراع کند»، آن هم در قالب حرکت دادن مسافرین در لوله هایی با سرعت بالا.

پیتر تیل، یکی از بنیان گذاران پی پال می گوید:«یکی از کارهای ناتمام جهان مدرن این است که بتواند مرگ را از یک واقعیت حیات به مساله ای قابل حل تبدیل کند.» لری الیسون، مدیر عامل اوراکل، هم پیش تر گفته بود:«مرگ هیچ وقت برای من معنایی نداشته است. چطور ممکن است فردی زمانی پیش ما باشد و بعد ناگهان از میان ما برود؟»

هر دو این افراد مقادیر زیادی پول برای معکوس کردن روند پیری خرج کرده اند. دیمیتری ایتسکوف، یکی از پیشتازان اینترنت در روسیه می گوید هدفش این است که بتواند ۱۰ هزار سال زندگی کند.

تاریخ پر است از داستان افراد ثروتمندی که ایده هایی بزرگ در ذهن می پروراندند. تاجرانی که در قرن هفدهم میلادی شرکت هایی مانند کمپانی لندن را بنیان گذاشتند قصد داشتند امپراتوری هایی بزرگ در سراسر دریاها ایجاد کنند. هاوارد هیوز در سالهای دهه ۱۹۳۰، هواپیماهای کاملاً نوآورانه ای را ساخت و خود آنها را امتحان کرد و البته بارها جانش را در این راه به خطر انداخت. هیوز حتی یک کلینیک پزشکی افتتاح کرد که هدفش کشف «پیدایش حیات در ذات خود» بود.

اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، شاهد برآمدن ثروت هایی بسیار کلان در دست افرادی معدود بودیم که البته خودشان آن ثروت ها را پدید آورده بودند. اندرو کارنگی و جان راکفلر هم مانند بنیان گذاران امروزی فیسبوک و گوگل، بخش اعظم سهام شرکت هایشان را خودشان در اختیار داشتند. در همان سالهای ابتدای قرن، صنعتگرانی مانند ویلیام لور در بریتانیا، جی. ان. تاتا در هندوستان و میلتون هرشی در ایالات متحده آمریکا، شهرهای صنعتی ای را بنیان گذاشتند تا دست کم بتوانند با ناملایمات زندگی صنعتی مبارزه کنند و حتی، در صورت امکان، چهره تازه ای به بشریت بدهند. کارنگی که کسب و کارش از فولاد تامین می شد و آلفرد نوبل، سرمایه داری که دینامیت می ساخت، هر دو در اندیشه آن بودند که جنگ را برای همیشه از میان بردارند. هنری فورد در سال ۱۹۱۵، به همراه عده ای از چهره های بزرگ اقتصادی سوار بر کشتی شد و از آمریکا به اروپا رفت تا مردم را تشویق کند به جنگ جهانی اول پایان دهند.

راه و رسم ها تغییر می کنند. هیچ کدام از بزرگترین میلیاردرهای کنونی جهان در زمینه صلح جهانی سرمایه گذاری نمی کنند. اما به نظر می رسد ذهنیت ثروتمندان جهان همان باشد که بود. آنها همان ترکیب خوبی و بدی همزمان را همچنان هم دارند، همین طور ترکیب سخاوت و خودخواهی را.

به گزارش ساعت ۲۴، با این حال امروز دیوانگی ثروتمندان، بیشتر نیکی می آفریند تا بدی. کارآفرینان سخاوتمند تنها به تعداد پروژه های عجیب و غریبی که بشریت رویایشان را در سر می پروراند اضافه نمی کنند بلکه افکار تازه ای را هم پیش می نهند. طرح آقای میلنر برای ارتباط گیری با فضایی ها، برخی از فرضیات آزمایش نشده بوروکراسی فضایی ایالات متحده آمریکا را به چالش می کشد، آن هم از طریق سفینه های فضایی کوچکی که با لیزر حرکت می کنند، نه فضاپیماهای گران قیمتی که مشکل سوخت رسانی به آنها همچنان پا برجاست. نیازی نیست طرح های عجیب و غریب کارآفرینان ثروتمند جهان حتماً به نتیجه نهایی شان برسند. برای مثال، به آلفرد نوبل دینامیت ساز نگاه کنید که جایزه نوبل را بنیان گذاشت و بر روند جهان پس از خودش تأثیر گذاشت. مهم این است که در جهان کسانی باشند که به مشکلاتی که ما آنها را «واقعیت های جهان» می نامیم به عنوان «مشکلاتی که باید حلشان کرد» نگاه می کنند.

محمد مهدی حاتمی-ساعت ۲۴

منبع: اکونومیست

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تیتر داغ
تازه‌ترین خبرها