ساعت ۲۴ در گفت‌وگو با یك تحلیلگر سیاسی بررسی می‌كند

روحانی علاقه دارد اصلاح‌طلبان گمنام به مجلس بیایند تا اصلاح‌طلبان حزبی

ساعت ۲۴- حسن روحانی رییس‌جمهور ایران هرگز سابقه اصلاح‌طلبی به معنای نوعی اندیشه برخاسته از نوسازی سیاست در ایران که سرچشمه آن به تحولات پس از انتخابات خرداد ۱۳۷۶ برمی‌گردد را در کارنامه‌اش ندارد و در جایی نیز چنین چیزی از او شنیده نشده است.

dir="RTL">این شیخ اعتدالگرا به همین دلیل بود كه در كابینه‌اش از یك طرف اسحاق جهانگیری كه اصلاح‌طلب عضو شورای مركزی كارگزاران كه نزدیك‌ترین عضو این حزب به جبهه مشاركت بود را معاون اول خود كرد و از طرف دیگر رحمانی فضلی كه نزدیك به لاریجانی اصولگرا را به عنوان وزیر كشور انتخاب كرد.

او برای اداره امور اقتصادی خویش ۳ نفری را انتخاب كرد كه در جبهه اصلاح‌طلبان نبودند و معاون اجرایی‌اش نیز از افرادی است كه میانه‌رو به حساب می‌آید.

در همه ۲.۵ سال سپری شده از دولت حسن روحانی بحثی درباره ورود اصلاح‌طلبان به كابینه یا حتی در سطوح معاونت دیده نشده است و البته این دولت از اصولگرایان افراطی‌ نیز كسی را به كابینه راه نداده است.

دولتی با چنین ویژگی‌ها كه ماموریت اصلی‌اش تا امروز رساندن مذاكرات رها شده هسته‌ای به نقطه مطمئن مصالحه است در حال حاضر به مساله انتخابات مجلس رسیده است. اگرچه رییس‌جمهور، وزیر كشور و حتی معاون اول درباره رفتار هیات نظارت و رد صلاحیت گسترده اصلاح‌طلبان حتی رده دوم اعتراض كرده‌اند اما برخی تحلیل‌های سیاسی حاكی از رضایت نسبی رییس‌جمهوز از تركیب صلاحیت‌شده‌های فعلی است.

یك كارشناس ارشد سیاسی در گفت‌وگو با ساعت ۲۴ تحلیل كرد: واقعیت این است كه ورود احتمالی كاندیداهای منتسب به اصلاح‌طلبان دهه ۱۳۷۰ از یك سو می‌تواند موجب حساس شدن نهادهای قدرت به مجلس شده و كار را سخت كند و از سوی دیگر دولت مجبور است با آنها نیز دادوستد جداگانه داشته باشد.

افرادی از اصلاح‌طلبان كه وابستگی فكری یا تشكیلاتی به احزاب اصلاح‌طلب دارند در مجلس دبال پیگیری خواسته حزبی خواهند بود و كمتر به این فكرند كه منافع دولت را در دستور كار قرار دهند.

این تحلیلگر سیاسی معتقد است، ورود افراد بیشتری از كسانی كه سابقه سیاسی اصلاح طلبی به معنای رفتار تشكیلاتی دارند كار را آسان می‌كند و دولت از مسیر آنها بهتر می‌تواند منافع سیاسی‌اش را تعقیب كند. در صورت اكثریت اصلاح‌طلبان كم‌نام و نشان‌تر كه وابستگی حزبی ندارند تنش‌ها نیز كمتر خواهد شد و همكاری آنها با اصولگرایان معتدل برای دولت جذاب‌تر است.

به گزارش ساعت ۲۴، تحلیلگران همراه با چنین اندیشه‌ای می‌گویند شاید برای دولت یازدهم چندان مقرون به صرفه نباشد كه هزینه زیادی دهد تا كسانی به مجلس بروند كه حرف دولت برایشان در مقام دوم اهمیت پس از حرف‌های حزب‌شان است.